Listy Kazimierza Nowaka do żony stanowią unikalną i dotąd zupełnie nieznaną dokumentację jego słynnej afrykańskiej podróży. Pięć lat samotnych zmagań na Czarnym Lądzie zaowocowało zbiorem listów liczącym ponad dwa i pół tysiąca stron, zapisanych drobnym maczkiem, na cieniutkim jak bibuła papierze.

Reportaże zawarte w książce Rowerem i pieszo przez Czarny Ląd stanowią świadomą i zamierzoną przez autora opowieść o jego podróży przez kolonialną Afrykę. Natomiast prywatne listy do żony są dokumentem, którego treść daleko wykracza poza samą Afrykę. Ich lektura zabiera nas w fascynującą podróż do wnętrza samego Kazimierza Nowaka. Ich adresatka – Maria, była jedynym powiernikiem jego myśli, refleksji, a także ogromu samotności i cierpienia oraz pięknych, choć rzadkich chwil radości.
W listach znajdziemy zarówno szczegółowe opisy spędzonych dni, jak i mrożące krew w żyłach opowieści przygód w surowym interiorze kontynentu. Kulisy złożonej logistyki całego przedsięwzięcia, jak i rolę Marii w jego powodzeniu. Poznamy także ciekawostki techniczne związane z rowerem, czy sprzętem fotograficznym, jak i troskę Nowaka o dzieci i udział w ich wychowaniu – na odległość. Wreszcie, jego poglądy polityczne i stosunek do bieżących wydarzeń na świecie, jak i niezwykle prorocze refleksje na temat kierunku rozwoju cywilizacji. Ale nade wszystko przekonamy się o namiętnym uczuciu, jakim darzył swoją żonę i o nieopisanej rozpaczy z tęsknoty za nią i dziećmi.